Op naar Santiago reis 2

We waren beland bij een mevrouw die het er zo een beetje bij deed. Ze was wel aardog hoor, maar ze was denk ik niet echt een huisvrouw. Alle luiken zaten dicht, wat benauwd was dat. We kregen de kamer toegewezen en mochten mee eten. Alles in het Frans, moeilijk hoor. Lang leve Google. De volgende ochtend 7 uur ontbijt. Geen fijne nacht. Bed leek een divan van vroeger, maar ja. We liepen om 7.45 uur op weg naar Troyes. We moesten weer 10 km langs het kanaal. Heel mooi, maar wel wat eentonig. Om 13.00 uur kwamen we in Troyes aan bij de kathedraal. Stempel gekregen en de kerk bezichtigd. Vervolgens naar ons onderkomen. Ook een soort klooster. We konden daar prima slapen. We besloten Troyes in te gaan. Wat een geweldige stad. Lekker een paar terrasjes en een hapje gegeten. En we hadden nu al 150 km gehad en dat vond Ronny wel een traktatie waard. We bleven nog wat in de stad, het zou er wel eens gezellig kunnen worden, want overal begonnen bandjes te spelen. Toch moesten we verstandig zijn en zijn rond 20.30 uur naar de kamer gegaan. Lekker slapen om de volgende ochtend, zondag om half 8 te vertrekken. In de stad op een bankje nog even ontbijtje gebruikt (baquet met Kiri) en een appel. Eerst de stad uit, prachtig stuk fietspad waar heel veel hardlopers waren. Vervolgens dwars door de graanvelden en van plaats naar plaats. In geen enkele plaats konden we koffie scoren. In een plaats kwamen we een soort rijdende bakker tegen. Dus snel een baquet gekocht, want het zou wel eens een dag van water en brood kunnen worden. En dat werd het. Toen we eindelijk uit het bis liepen, zagen we een bankje, waar even uitrusten. Prachtig wat een uitzicht en dat over Sommevalle, waar we probeerden in te gemeenteherberg te slapen. Zo over de plaats kijkend zei Klaske: kijk daar die schuur, daar kunnen we de tent wel opzetten. Na een half uurtje naar beneden en wat zagen we? Die schuur, het was een gite voor pelgrims. Zo leuk, we konden er een kopje koffie zetten, douchen en een toilet. We konden ons matje opblazen en op de banken leggen. Daar gingen we slapen. Toen alles klaar lag, nog even dorpje in. Kijken of er iets te eten viel, maar nee helemaal niets. We kwamen wat wandelaars tegen bij een auto. We kletsten wat en kregen zo maar 2 cakejes en 2 graanreepjes. Zo lief! Weer een van de bijzondere ontmoetingen. Dan weer terug, wat gekaart en Yatzer gespeeld en om 21.30 uur naar bed. Kijken hoe het slaapt.